به نام صاحب سلام

از ندبه تا عهد

سلام آقای من، نمی دانم که با چه سوزی صبح جمعه ، ندبه خوان غیبتت شوم تا بیایی . سالهاست که ندای یاابن الحسن شیعیانت را می شونم، اما مگر خبری از یار می شود؛ وقتی صدای   )شاید این جمعه بیاید شاید  (مرحوم آقاسی را می شنوم؛ یا اینکه آهنگ )حس غریب ( لهراسبی را گوش می دهم،  ناخودآگاه اشک انتظار جاری می شود و این فکر که نکند بمیرم و رخسار دلربای شما را نبینم ، دلم را مثل یتیم بی خانه و کاشانه می شکند و از غریبی خود غصه می خورم ؛ مهدی جان شما مگر نگفتید، ایران شیعه خانه ماست ، می شکند، خم می شود، ولی نمی گذاریم سقوط کند ،نگهش می داریم، آقا جان می خواهم بگویم من هم ایرانی هستم. مهدی فاطمه(س) تا دیروز جوانان به خواب رفته ما، صلیب مسیحت را به گردن می انداختن ، مگر عیسی بن مریم ، پیامبر پاک دلان ، همان کسی نیست که نماز بندگی را به شما اقتدا می کند؛ و امروز آن جوانان نماد ایران باستان(فربه هر) را  گردن آویز خود کرده اندو نماد های اسلامی را شایسته موزه ها می دانند؛ یعنی منجی آخرالزمان کورش کبیر است،  که آنان اینگونه تندیسش می کنند؛ شاید این نتیجه کم کاری بزرگان باشد، که اینگونه تمدن غرب و دگر اندیشان غذای روح جوانان ما را با دلارهایش می دهند؛ یوسف زهرا(س) مسلم زمان ما، این سید خراسانی تو، از دست کارهای ما کوفیان دلخون شده و ندای عاشورای سر می دهد؛ مگر امام نگفت )استمرار بر ولایت فقیه استمرار بر ولایت انبیاست( ، حالا چرا بعضی ها می خواهند رهبری را زیر رادیکال خود تجزیه کنند؛ آقا جان چه بسیار شیعیانت دعای عهدت را ختم در ختم کرده و با چه سوزی العجل امانت را بر صفحه دل نقاشی می کنند؛ یعنی نمی شود بخاطر اندک حواریونت بر ما رحمی کنی و باقی غیبتت را به ما ببخشی و بیایی ؛ مهدی جان ما نسل سومی ها که در زمان جنگ در گهواره بودیم و از آن راد مرادن حقیت ، جا ماندیم، هر نفس ندای جا ماندیم از قافله را سر می دهیم، امیدمان به دانشگاه کیفی جهاد اکبر بود، که در آن مشروط شدیم؛ آقا جان شنیده ایم شما ناظر بر اعمال مایید و هر هفته کارنامه شرمندگی ما را برایتان می آورند؛ نمی شود بخاطر اشک نامقدار ما برای جدت ، سیدالشهدا(ع) تبصره ای بر درس شرمندگی ما بزنی و بخاطر مادر بی مثالت ؛ خانم فاطمه زهرا(س)، قبولمان کنی ، نمی شود ؛مولای من ، بطن قرآن ، شعر حافظ ، آه مظلوم ، یتیم فلسطین و هزاران بی کس دیگر و حتی مولکول های به هم چسبیده الماس؛ شما را می خوانند؛ مهدی جان باقی مانده غیبتت را بر ما ببخش و در ظهور پر فروغت تعجیل فرما. یا علی، باعلی، تا به مهدی صلوات  

علیرضا عبدی املشی