با سلام، الان كه داشتم گذري وبلاگتو مي ديدم وقتي ديدم فرزند شهيد فوت كرده خيلي ناراحت شدم و گريم گرفت! من مي فهمم مادر اون فرزند شهيد چي مي كشه؟ من خودم فرزند شهيدم و بارها بارها شبا از خواب بيدار شدم ديدم مادرم بالا سرم نشسته وقتي ازش سوال مي كنم مامان چرا بيداري؟! بهم مي گه مي ترسم صبحي رو شروع كنم كه تو خونه نباشي. روحش شاد
